Gaya pengajaran dalam kalangan guru tabika Kemas di Kelantan

Ismail Mazeni, Hassan Hasmadi,

QR Code Link :
Type :	article
Subject :	LB Theory and practice of education
ISSN :	2289-3032
Main Author :	Ismail Mazeni, Hassan Hasmadi,
Title :	Gaya pengajaran dalam kalangan guru tabika Kemas di Kelantan

Place of Production :	Universiti Pendidikan Sultan Idris
Year of Publication :	2017

Full Text :

Kajian ini bertujuan untuk mengenal pasti gaya pengajaran yang diamalkan oleh guru-guru di Tabika Kemas di negeri Kelantan. Lima puluh buah Tabika Kemas yang telah terlibat dalam kajian ini yang dipilih secara persampelan strata dan guru-guru memenuhi kriteria yang ditetapkan. Instrumen kajian yang digunakan adalah soal selidik yang telah diubahsuai daripada Grasha (1996) iaitu Inventori Gaya Mengajar Guru Teaching Styles Inventory. Seramai 50 orang guru-guru Kemas telah terlibat sebagai sampel kajian. Semua data yang diperolehi dianalisis dengan menggunakan perisian komputer Statistical Package for Science Social (SPSS) Version 22.0. Hasil kajian yang dipraktikkan oleh guru-guru dalam kajian ini adalah gaya pengajaran pakar (min 3.5), autoriti formal (min 3.37), model interpersonal (min 3.5), fasilitator (min 3.88) dan juga gaya pengajaran delegator (min 4.06). Kebanyakan guru menggunakan gaya pengajaran delegator iaitu nilai min 4.06 manakala gaya pengajaran yang kurang digunakan ialah gaya pengajaran fasilitator nilai min 3.38. Kesimpulannya guru-guru di Tabika Kemas menggunakan gaya pengajaran secara delegator, ini kerana latar belakang pendidikan mereka bukan secara formal dalam pendidikan awal kanak-kanak.

References

1. Abd. Aziz Abd Samad. (2010). Gaya pengajaran guru dengan sikap pelajar terhadap mata pelajaran Pengajian Perniagaan. Tesis Sarjana. Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia. 2. Chua Yan Piaw. (2011). Kaedah dan Statistik Penyelidikan Buku 1 Kaedah Penyelidikan. Ed.2. Kuala Lumpur: Mc Graw Hill Education. 3. Fries, C. F. (2017). Teaching style preferences and educational philosophy of teacher education faculty at a State University. Oklahoma State University. 4. Beers, C. (2016). Early childhood preservice teachers’ knowledge of children’s cognitive development and developmentally appropriate pedagogical practices: Understanding the role of clinical experiences. Florida Atlantic University Boca Raton, Florida: Published. 5. Mazlini Adnan, Aminah Ayob, Ong Eng Tek, Mohd Nasir Ibrahim, Noriah Ishak & Jameyah Sheriff. (2016). Memperkasa pembangunan modal insan Malaysia di peringkat kanak-kanak: Kajian kebolehlaksanaan dan kebolehintegrasian pendidikan STEM dalam kurikulum PERMATA Negara. GEOGRAFIA OnlineTM Malaysian Journal of Society and Space 12 issue 1 (29 - 36) 29 © 2016, ISSN 2180-2491 6. Fairfield, R. (2011). Early Childhood Educators Teaching and Learning in Professional Learning Communities: A New Approach to Professional Development for. Preschool Teachers in a Southern California School District. College of Education: Walden University. 7. Roslind Anak Mawing. (2003). Hubungan antara gaya pengajaran guru dengan sikap pelajar terhadap Bahasa Melayu. Kertas Projek Sarjana Pendidikan, Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia. 8. Siti Maria Ibrahim & Zamri Ariffin. e-Jurnal Penyelidikan dan Inovasi Vol. III, No. I (April 2016) 43 –60 e-ISSN 2289-7909 9. Wastin, Ellie and Han, H. Sophia. (2017). Action research and project approach: Journey of an early childhood pre-service teacher and a teacher educator, Networks: An Online Journal for Teacher Research, 16(2).

This material may be protected under Copyright Act which governs the making of photocopies or reproductions of copyrighted materials.
You may use the digitized material for private study, scholarship, or research.

Back to previous page