UPSI Digital Repository (UDRep)
|
|
|
Abstract : |
Kajian tinjauan ini bertujuan untuk mengenal pasti persepsi guru-guru Bahasa Melayu tentang penggunaan kaedah pembelajaran berasaskan masalah (PBM) dalam pembelajaran dan pemudahcaraan (PdPc) komponen sastera (KOMSAS). Persepsi guru Bahasa Melayu ini merujuk kepada tahap pengetahuan, tahap kemahiran pelaksanaan dan tahap sikap guru dalam PdPc Bahasa Melayu menggunakan bahan KOMSAS. Sampel terdiri daripada 219 orang guru Bahasa Melayu yang mengajar di daerah Gua Musang (8 sekolah menengah), Kuala Krai (10 sekolah menengah) dan Machang (8 sekolah menengah) di Kelantan. Pemilihan sampel dibuat secara rawak. Pengumpulan data adalah melalui soal selidik menggunakan skala Likert 1 hingga 5. Data dianalisis dalam bentuk deskriptif dan inferensi. Analisis deskriptif meliputi analisis frekuensi, min dan sisihan piawai. Hasil dapatan deskriptif ialah pengetahuan min 2.63, kemahiran pelaksanaan min 3.18 dan sikap min 3.63. Implikasi kajian ini ialah guru-guru Bahasa Melayu perlu diberi lebih pendedahan tentang PBM semasa pengajaran KOMSAS. Pengetahuan guru untuk melaksanakan PBM dalam KOMSAS berada pada tahap sederhana. Walaupun guru mempunyai sikap yang positif penggunaan PBM dalam PdPc KOMSAS, tetapi kurangnya pengetahuan dan kemahiran melaksanakan PBM dalam PdPc KOMSAS Bahasa Melayu menjadi kurang berkesan. |
References |
1. Alexander, R.J. & McDougall, R.S. (2001). Collaborative problem solving in student learning. New Zealand: University of Otago Press. 2. Alizah Lambri & Zamri Mahamod. (2016). Pendekatan berpusatkan pelajar dalam pengajaran dan pembelajaran bahasa Melayu bagi membentuk kemahiran insaniah pelajar di Universiti Awam. PENDETA Journal of Malay Language, Education and Literature, 7, 25-34. 3. Arniza Mokhtar & Zamri Mahamod. (2018). Kemahiran bernilai tambah: Teori dan amali. Bangi: Penerbit Universiti Kebangsaan Malaysia. 4. Chew Fong Peng. (2009). Pendidikan Sastera Perpaduan Menerusi KOMSAS Tingkatan 4: Pelaksanaan dan Kesannya. Jurnal Pendidikan Malaysia, 34(2), 5-3. 5. Gulsum Araz & Semra Sungur. (2007). Effectiveness of problem-based learning on academic performance in genetics. Biochemistery and Molecular Biology Education, 35(6), 448-451. 6. Habsah Mohamed. (2014). Hubungan gaya pengajaran guru terhadap gaya pembelajaran dan pencapaian pelajar tingkatan empat di Putrajaya. Tesis Sarjana Pendidikan. Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 7. Kalu, I., Uwat, L.E. & Asim, A.E. (2005). Nigerian teacher’ attitude towards environmental sustainability in the school curriculum. International conference on energy, environment and disasters-INCEED 2005. Charlote, NC, USA. 24-30 Julai. Diakses pada 20 April.2014. http://users.wfu.edu/currcm2/Appendix%20A.pdf 8. Kamaruddin Ismail. (2010). Pengetahuan, kemahiran pelaksanaan dan sikap guru kimia terhadap kaedah pembelajaran koperatif. Tesis Sarjana Pendidikan. (Tidak diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 9. Kamarul Azmi Jasmi & Ab. Halim Tamuri. (2007). Pendidikan Islam: Kaedah pengajaran dan pembelajaran. Johor Bharu: Penerbit Universiti Teknologi Malaysia. 10. Kamaruzaman Moidunny. (2009). Keberkesanan program kelayakan profesional kepengetuaan kebangsaan (NPQH). Tesis Doktor Falsafah. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 11. Kementerian Pendidikan Malaysia. (2013). Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025. Putrajaya: Bahagian Pembangunan Kurikulum. 12. Magdeline anak Nor & Zamri Mahamaod. (2016). Pengetahuan pedagogi kandungan guru Bahasa Iban. Bangi: Penerbit Universiti Kebangsaan Malaysia. 13. Nur Aisyah Mohd Noor. (2011). Pembangunan dan penilaian perisian PPBK (Multimedia) novel Istana Menanti dalam Komponen Sastera Bahasa Melayu Tingkatan 1. Tesis Sarjana Pendidikan. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 14. Rohani Aziz. (2011). Pengetahuan, sikap dan kemahiran ICT di kalangan guru-guru Matematik di sekolah menengah Pahang. Tesis Sarjana Pendidikan. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, bangi. 15. Rosnaini Mahmud. (2006). Teknologi Maklumat dan Komunikasi dalam pendidikan. Teknologi Maklumat dan Komunikasi dalam pengajaran dan pembelajaran. Tesis Doktor Falsafah. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia. 16. Rozaiman Makmun. (2015). Teknologi, pedagogi dan pengetahuan kandungan guru dalam pengajaran Kesusasteraan Melayu. Tesis Doktor Falsafah. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 17. Saemah Rahman & Zamri Mahamod. (2017). Inovasi dalam pengajaran dan pembelajaran: Mengoptimumkan pembelajaran pelajar. (Pnyt.). Kuala Lumpur: Penerbit Dewan Bahasa dan Pustaka. 18. Siti Zaleha Mohd Nor. (2015). Pelaksanaan Konsep 5P (penggabungjalinan, penyerapan, pengayaan, pemulihan dan penilaian) dalam pengajaran Bahasa Melayu. Tesis Sarjana Pendidikan. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 19. Suzilawati Shamsuddin. (2007). Kesan penggunaan pendekatan pembelajaran berasaskan masalah terhadap pencapaian, kemahiran proses sains dan motivasi pelajar dalam pengajaran dan pembelajaran Biologi. Kertas Projek Sarjana Pendidikan. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. 20. Zamri Mahamod. (2014). Inovasi P & P dalam Pendidikan Bahasa Melayu. Cetakan Ketiga. Tanjong Malim: Penerbit Universiti Pendidikan Sultan Idris. 21. Zamri Mahamod. (2016). Sosiolinguistik dan pengajaran bahasa. Bangi: Penerbitan Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia. 22. Zanariah Wahab. (2017). Pengetahuan, kemahiran pelaksanaan dan sikap guru Bahasa Melayu sekolah rendah terhadap pendekatan didik hibur. Kertas Projek Sarjana Pendidikan. (Tidak Diterbitkan). Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, Bangi. |
This material may be protected under Copyright Act which governs the making of photocopies or reproductions of copyrighted materials. You may use the digitized material for private study, scholarship, or research. |