Kajian ini bertujuan menjelaskan penggunaan eufemisme dan disfemisme dalam komunikasi berdasarkan Prinsip Kesantunan Leech (1993). Kajian ini merupakan suatu tinjauan yang menggunakan kaedah kualitatif. Proses pengumpulan data melibatkan dua kaedah, iaitu kaedah kepustakaan dan pemerhatian dengan bantuan instrumen seperti buku catatan, alat perakam dan borang maklum balas. Responden kajian merupakan 30 orang pelajar tingkatan 1 Sekolah Menengah Kebangsaan Dato’ Haji Kamaruddin, Kuala Kubu Bharu, Selangor. Hasil kajian menunjukkan pelajar mempunyai pengetahuan mengenai eufemisme dan disfemisme, serta boleh menggunakannya mengikut situasi tertentu. Hasil kajian juga menunjukkan terdapat dua maksim yang dominan yang digunakan oleh pelajar iaitu maksim penghargaan dan maksim kerendahan hati. Dari segi implikasi, kajian ini bertujuan mengetengahkan kepentingan penggunaan bahasa yang santun ketika berkomunikasi.  ..

404 hits